Afbeelding  
 

Thuispagina
Gebieden
Zoeken
Contact
Gran Paradiso
Beginpagina
Gebiedsinformatie
Nationaal Park
Overzichtskaart

Wandeling
Panorama 1
Panorama 2
Panorama 3
Panorama 4
Panorama 5
Panorama 6
Route
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Gebiedsinformatie Gran Paradiso

[ Nationaal Park |  Vogelvlucht |  Aosta |  Bronnen ]

Parco Nazionale del Gran Paradiso
De Gran Paradiso is een trotse berg van 4.061 m hoogte in het noordwesten van Italië, de enige vierduizender die geheel op Italiaans grondgebied ligt. Zij vormt het centrum van het Nationale Park Gran Paradiso, met een oppervlakte van ongeveer 70.000 ha (gemeten in het horizontale vlak), en een omtrek van 150 km. Bij helder weer zijn vanaf de Gran Paradiso vele grote bergtoppen te zien: Mont Blanc (4.810 m), Matterhorn/Monte Cervino (4.476 m) en het Monta Rosamassief met de Dufourspitze (4.634 m).
Het milde klimaat in de streek - afgeschermd als het ligt door de omringende bergketens van de grens met Frankrijk en Zwitserland - zorgt voor gunstige leefomstandigheden voor planten, dieren en mensen. Dit levert een grote variatie aan flora en fauna op. Maar ook geologisch gezien heeft het gebied een complex samenstelling. Er zijn vele en ontzagwekkend grote gletsjers (57 in en rond het gebied). Door het prachtige glooiende verloop van de grote Gran Paradiso gletsjer geldt de Gran Paradiso als de makkelijkst te bestijgen vierduizender in de Alpen.

Afbeelding
Klik op de foto voor de panorama uitvoering

Overzicht van het gebied
Vanuit het westen komen het Val Ferret en het Val Feny bij Courmajeur uit in de vallei van Aosta ten noorden van het park. Hier stroomt de Dora Baltea, die bij Turijn in de Po uitkomt. Dit dal biedt de toegang tot het gebied vanuit Zwitserland (Sint Bernardpas, de bekendste historische bergovergang) en Frankrijk (Mont Blanc massief, via Courmajeur). Het gebied is al sinds prehistorische tijden bewoond, wat blijkt uit de vele archeologische vindplaatsen. De strategische ligging van de vallei werd al door de Romeinen ingezien, die het na lange strijd veroverden op de Salassi (25 voor Chr.). Zij stichten de legerplaats die later uitgroeide tot het middelpunt en hoofdstad van de streek, Aosta. Men vindt veel oude kastelen, o.a. St Pierre, Fénis, Ussel, Verrès en Bard. Behalve kleine wijngaarden, wat veeteelt en akkerbouw is er relatief veel industrie in de streek.
De centrale bergketen loopt van oost naar west, van waaruit de uitlopers en dalen in noord-zuid richting verlopen (Val di Rhêmes, Savarenche, Valnontey en Cogne). Het gebied bestaat zodoende uit een noordelijke en een zuidelijke helft. De noordelijke helft is spectaculair en groots, maar is daardoor ook populairder bij toeristen (en commercieëler geworden). De zuidelijke valleien zijn ongerepter gebleven, het natuurschoon is minder spectaculair en de bergen zijn lager.
Zie ook het kaartje bij de pagina over het Nationale Park en de gedetailleerde kaart van het hele gebied (172 kB).

Aosta
De stad Aosta is de hoofstad van de regio Val di Aosta, en heeft 37.000 inwoners. Het is een bezoek meer dan waard. De stad heeft nog steeds de typische rechthoekige plattegrond van een Romeinse vestingplaats, en kent veel Romeinse overblijfselen, zoals de Triomfboog van keizer Augustus, een oude Romeinse brug, oude poorten en delen van de stadsmuren, het Forum Romanum en een Romeins theater. Er zijn diverse oude kerken zoals de Kathedraal, het bisschoppelijk paleis en een klooster.
Er is een levendig centrum met vele winkels, hotels en pensions. Kampeermogelijkheden zijn even buiten de stad.
De regio Val di Aosta heeft een zekere autonomie verworven, vergelijkbaar met de Trentino. Zij kent bijvoorbeeld een frans dialect als officiële taal.

Afbeelding

Overige informatiebronnen

  • Kaarten: Van het Instituto Geografico Centrale (IGC) in de serie schaal 1:25.000 nr 101: Gran Paradiso, La Grivola & Cogne. Hierop staat het grootste deel van het Nationale Park. Het hele Nationale Park met een deel van het Val Aosta en het Lago di Beauregard staat op een andere uitgave van het IGC in een serie schaal 1:50.000 nr 3: Il Parco Nazionale del Gran Paradiso. Hierop is ook het verloop van de Alte Via 2 aangegeven.
  • Gran Paradiso door Gerd Klotz, uitgave Rother. Hierin worden wandelingen en beklimmingen beschreven (1989).
  • Een eenvoudig wandelgidsje van Elmar: M. Stenchlak en A. Meijerman, Gran Paradiso, met gebiedsinformatie en beschrijvingen van een aantal losse wandelingen en de steden in het gebied.
  • Natuurreisgids Italië van Cantecleer, auteur Tim Jepson. Dit fraaie boekje biedt een goed overzicht van relatief ongerepte natuurgebieden in Italië waaronder de Gran Paradiso en de Dolomieten, met gebiedsinformatie, mooie foto's enzovoorts.
Internet:
Thuispagina > Gebieden > Gran Paradiso > Gebiedsinformatie

Copyright © Jaap van der Veen |  Disclaimer | Reageren